DXM - czym jest i jak działa?

TROCHĘ HISTORII

Lek ten został wprowadzony jako zamiennik wcześniej stosowanej kodeiny, która często stosowana była w celach odurzających oraz powodowała uzależnienie fizyczne. W roku 1973 w Stanach Zjednoczonych dekstrometorfan został wycofany, ponieważ wzrosło zainteresowanie lekiem w celach rekreacyjnych. Został przywrócony do sprzedaży - w formie zamienników o takiej samej sile działania. Obecnie dekstrometorfan jest dopuszczony do obrotu w większości krajów w różnych postaciach, jako preparat złożony lub prosty.

DZIAŁANIE

DXM działa na układ nerwowy przez działanie agonistyczne względem receptorów σ1 oraz σ2, jest także antagonistą receptora NMDA, podobnie jak inne popularne dysocjanty takie jak np. ketamina. Blokuje także wychwyt zwrotny serotoniny Zjawisko którego następstwem jest zwiększenie ilości serotoniny w szczelinie synaptycznej.co może spowodować wystąpienie zespołu serotoninowegoZestaw objawów występujący przy zbyt dużym stężeniu serotoniny w mózgu w połączeniu z innymi substancjami wykazującymi podobne działanie. DXM swój efekt przeciwkaszlowy zawdzięcza swojemu oddziaływaniu na receptor σ1. Działanie DXM może być bardzo różne w zależności od wysokości przyjętej dawki.

EFEKTY

Przykładowymi efektami działania DXM są:

• euforia,
• zmiany w odczuwaniu dźwięku, dotyku,
• efekty wizualne,
• utrata koordynacji,
• zawroty głowy,
• sedacja,
• pocenie się,
• śmiech,
• dezorientacja,
• utrata świadomości,
• zmęczenie.

Warto dodać także, że zaledwie ⅓ użytkowników deklaruje pozytywne przeżycia po DXM.

U niektórych użytkowników może pojawić się uczucie pieczenia i swędzenia skóry, które jest związane z wyrzutem histaminy.

DXM może także doprowadzić do charakterystycznego dla dysocjantów doświadczenia OOBEOut Of Body Experience - uczucie oderwania od ciała

Plateau możemy nazwać poziomy działania DXM na nasz organizm. Efekty nie nasilają się wprost proporcjonalnie do przyjętej dawki, gdyż różne ilości mogą powodować odmienne reakcje organizmu. Spowodowane jest to skomplikowanym działaniem DXM, które w przypadku różnych dawek powoduje wysycenie jednych receptorów, a co za tym idzie zwiększenie powinowactwa do innych z wielu, z którymi substancja się łączy. Efekty zatem mogą się diametralnie różnić na różnych plateau.

Efekty wizualne mogą pojawić się już od pierwszego plateau, od drugiego plateau są one niemożliwe do zignorowania. Pojawia się między innymi “flanging”, widzenie tunelowe i widzenie podwójne (w dawkach na pograniczu 2. i 3. plateau). Wcześniej mogą się także pojawić CEVy (efekty wizualne przy zamkniętych oczach) oraz zmiany saturacji kolorów.

Przy wysokich dawkach DXM mogą się pojawić także kłopoty z poruszaniem się, włącznie do całkowitej utraty zdolności poruszania się, degradacja, a później zanik odbierania bodźców pochodzących z zewnątrz, depersonalizacja, czy nawet wcześniej wspomniane OOBE. Zagrożeniem może być także przegrzanie, tachykardia czy zawał serca.

W ekstremalnych przypadkach może prowadzić do śmierci przez niewydolność oddechową.

DXM Z INNYMI SUBSTANCJAMI

Należy bezwzględnie unikać stosowania DXM z lekami przeciwdepresyjnymi (SSRI), inhibitorami monoaminooksydazy (MAOi) oraz tramadolem, ponieważ może wystąpić groźny zespół serotoninowy. Połączenie z alkoholem może prowadzić do utraty świadomości, mogą pojawić się także wymioty w ataksji/analgezji, co może być bardzo niebezpieczne, w tej sytuacji należy pamiętać o pozycji bezpiecznej. Warto także dodać, że w preparatach medycznych DXM często występuje z innymi substancjami, które mogą mieć dodatkowe skutki uboczne.

Wiele leków zawierających DXM, zawiera także substancję które mogą okazać się niebezpieczne lub co najmniej sprawić, że doświadczenie będzie nieprzyjemne.

Leki przeciwbólowe, paracetamol - paracetamol jest najczęstszym środkiem przeciwbólowym używanym w lekach na kaszel, jego przedawkowanie jest bardzo groźne i może prowadzić do uszkodzenia wątroby. Metabolity paracetamolu są toksyczne dla wątroby. Należy więc bezwzględnie unikać spożywania rekreacyjnego DXM w lekach zawierających także paracetamol. Należy także unikać dużych dawek aspiryny i ibuprofenu.

Gwajafenezyna - jest substancją, która powoduje działanie wykrztuśne, z tego powodu często stosowana jest ona w preparatach z DXM. Należy unikać gwajafenezyny, może ona spowodować wystąpienie wymiotów.

Leki przeciwhistaminowe - wysokie dawki leków przeciwhistaminowych mogą powodować zawroty głowy, sedację, bóle głowy, kołatania serca, dyskomfort żołądkowy, oraz wysokie ciśnienie krwi. Niskie dawki leków przeciwhistaminowych bez recepty, takich jak dimenhydrynat, są czasem używane przez użytkowników rekreacyjnych dekstrometorfanu do zmniejszania mdłości i objawów związanych z wyrzutem histaminy, ale leki z tej grupy zmieniają także metabolizm dysocjantu, a wiele z nich same posiada nieprzyjemne działanie psychoaktywne, związane z ich aktywnością antycholinergiczną. Należy bezwzględnie unikać przyjmowania dekstrometorfanu w dawkach rekreacyjnych w połączeniu z silnymi lekami przeciwhistaminowymi na receptę! W przypadku przyjęcia zbyt wysokiej dawki antyhistaminy o działaniu antycholinergicznym mogą pojawić się stany psychotyczne ze splątaniem, delirium i często silnym lękiem. Efekt ten może pojawić się przy znacznie niższej dawce w połączeniu z dekstrometorfanem.

Leki zmniejszające przekrwienie (sympatykomimetyki) - w wysokich dawkach występuje ryzyko nadciśnienia, które w połączeniu z wysoką dawką DXM, może być szczególnie nieprzyjemne. Przykładowe substancje to np. pseudoefedryna i fenylefryna.

Aby sprawdzić wszystkie niebezpieczne połączenia sprawdź DXM w naszym “Mixerze”.

Mikser: DXM

STATUS PRAWNY

Dekstrometorfan jest legalny w wielu krajach oraz ogólnodostępny w aptekach. Zazwyczaj do kupienia jest bez recepty. W Polsce DXM, jak i wiele innych leków działających psychoaktywnie jest dostępne od 18 roku życia. Nawet mając 18 lat, klient może kupić maksymalnie jedno opakowanie leku. Co więcej, od 1 stycznia 2017 roku obowiązuje maksymalny limit substancji w jednym opakowaniu dostępnym bez recepty wynoszący 360 mg.